- Δαμάσι
- Sp Damãsis Ap Δαμάσι/Damasi L C Graikija
Pasaulio vietovardžiai. Internetinė duomenų bazė.
Δαμάσι
Look at other dictionaries:
δάμασ' — δάμασι , δάμασις taming fem voc sg δάμᾱσαι , δαμάω aor imperat mid 2nd sg (doric aeolic) δάμασαι , δαμάζω overpower aor imperat mid 2nd sg δάμασα , δαμάζω overpower aor ind act 1st sg (homeric ionic) δάμασε , δαμάζω overpower aor ind act 3rd sg… … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
Λαρίσης, νομός — Διοικητική διαίρεση (5.555 τ. χλμ., 279.305 κάτ.) της περιφέρειας Θεσσαλίας, στο βορειοανατολικό της τμήμα. Συνορεύει στα Β με τους νομούς Πιερίας και Κοζάνης, στα Δ με τους νομούς Γρεβενών, Τρικάλων και Καρδίτσης, στα Ν με τους νομούς Φθιώτιδος… … Dictionary of Greek
δαμάσιππος — δαμάσιππος, ον (Α) αυτός που δαμάζει τα άλογα. [ΕΤΥΜΟΛ. < (θ.) δαμασι , από τον αόρ. εδάμασα τού ρ. δάμνημι* + ίππος. (Για τον σχηματισμό πρβλ. βροντησικέραυνος, βωτιάνειρα, τερψίμβροτος κ.ά.)] … Dictionary of Greek
δαμασίμβροτος — δαμασίμβροτος, ον (Α) αυτός που δαμάζει ή φονεύει τους ανθρώπους («δαμασίμβροτος Σπάρτη», «χαλκὸς δαμασίμβροτος»). [ΕΤΥΜΟΛ. < (θ.) δαμασι , από τον αόρ. εδάμασα τού ρ. δάμνημι* + βροτός «θνητός». (Για τον σχηματισμό πρβλ. βροντησικέραυνος,… … Dictionary of Greek
δαμασίφρων — ( ονος), ον (Α) αυτός που δαμάζει ή υποτάσσει την ψυχή («δαμασίφρων χρυσός»). [ΕΤΥΜΟΛ. < (θ.) δαμασι , από τον αόρ. εδάμασα τού ρ. δάμνημι* + φρων < φρην. (Για τον σχηματισμό πρβλ. βροντησικέραυνος, βωτιάνειρα, τερψίμβροτος κ.ά.)] … Dictionary of Greek
δαμασίφως — ( ωτος), ο, η (Α) αυτός που δαμάζει ή καταβάλλει τους άνδρες. [ΕΤΥΜΟΛ. < (θ.) δαμασι , από τον αόρ. εδάμασα τού ρ. δάμνημι* + φως «άνδρας». (Για τον σχηματισμό πρβλ. βροντησικέραυνος, βωτιάνειρα, τερψίμβροτος κ.ά.)] … Dictionary of Greek
δαμασίχθων — δαμασίχθων, ο (Α) (επιθ. τού Ποσειδώνος) αυτός που δαμάζει ή τιθασεύει τη γη. [ΕΤΥΜΟΛ. < (θ.) δαμασι , από τον αόρ. εδάμασα τού ρ. δάμνημι* + χθων ( ονός) «γη». (Για τον σχηματισμό πρβλ. βροντησικέραυνος, βωτιάνειρα, τερψίμβροτος κ.ά.)] … Dictionary of Greek
δαμασικόνδυλος — δαμασικόνδυλος, ον (Α) όποιος με γροθιές νικά τον αντίπαλο. [ΕΤΥΜΟΛ. < (θ.) δαμασι , από τον αόρ. εδάμασα τού ρ. δάμνημι* + κόνδυλος «γροθιά». (Για τον σχηματισμό πρβλ. βροντησικέραυνος, βωτιάνειρα, τερψίμβροτος κ.ά.)] … Dictionary of Greek
θελξίμβροτος — θελξίμβροτος, ον (Α) αυτός που θέλγει τους ανθρώπους («Κύπριδος θελξιμβρότου», Βακχυλ.). [ΕΤΥΜΟΛ. < θελξι (< θέλγω*) + μβροτος (< βροτός «θνητός» < *μρατός), πρβλ. δαμασί μβροτος, τερψί μβροτος] … Dictionary of Greek
κινησίχθων — κινησίχθων, ον (Α) αυτός που κινεί τη γη. [ΕΤΥΜΟΛ. < θ. κινησι (< κινῶ) + χθων (< χθων), πρβλ. δαμασί χθων, ερυσί χθων. Σύνθ. τού τύπου τερψίμβροτος] … Dictionary of Greek
